به گزارش همشهری آنلاین، ایرنا نوشت: جنایت سردار قاسم سلیمانی، نه فقط در ایران که در امریکا نیز این سؤال مهم و حیاتی را بوجود آورده که پاسخ ایران چه خواهد بود؟ آیا جهان، گواه یک درگیری کامل عیار درون منطقه خاورمیانه خواهد بود؟ یا راحتی استراتژیک ایران ادامه خواهد یافت؟ چرا جنگ؟
ترور سردار سلیمانی، گذر از همه خط قرمزهای ایران است. مقام های جمهوری اسلامی بارها تاکیده کرده اند که درون برابر حمله سکوت نکرده و پاسخ هر سیلی را با ضربت خواهند داد. پاسخ وظیفه شناس به اقدام امریکا برای ایران گنجایش حیثیتی داشته و خجالت در طبق این حمله تروریستی، این پیام را به دیگران می دهد که ایران در درگیری با دشمنان مشت پایین را داشته و آمریکا و متحدان منطقه آیش را برای تکرار چنین حملاتی جری تر خواهد کرد. وضعیت آمریکا نیز به گونه ای است که از هرگونه درگیری کامل عیار پرهیز داشته و این می تواند اطمینان خاطری نسبی بخاطر ایران باشد که پاسخ مقطعی قطعی به آمریکا لزوماً به تلاطم گسترده نمی انجامد. از طرف دیگر تحریمها بطوری اوضاع را بخاطر ایران پر اب کرده که ممکن است یک درگیری کنترل شده سپاهی داخل منطقه، گشایشی برای کشور در برداشته باشد.
تا اینکه اگر ایران همچنین نخواهد درون کوتاه مدت پاسخ قاطعی به آمریکا بدهد متحدان ایران در عراق، یمن و لبنان که بشدت تحت تأثیر سپهبد سلیمانی بوده اند در حمله بوسیله منافع آمریکا تو منطقه تردید نخواهند کرد؛ اقدامی که مقدور است کنار گام درگیری ها بیفزاید و ناخواسته، اول جنگی تمام عیار باشد. چرا صبر؟
تو حالی که اغلب تحلیلگران بین المللی از همان ساعات اولیه، کینه توزی ایران و سانحه اغتشاش داخل منطقه را گریزناپذیر فرض کرده اند، ممکن است پاسخ ایران، داخل کوتاه مدت امتداد همان استراحت استراتژیکی باشد که در سوریه در پیش گرفته است. داخل سالهای اخیر و به رغم کود مسئولان برای قبض انتقام شهادت سرداران سپاه توسط اسرائیل در سوریه، ولی به دلیل مصلحت های بزرگ تری، دادرسی ایران در مقابل حملات مکرر رژیم صهیونیستی به پایگاههایش در سوریه، قرار و خموشی تا «فرارسیدن موعد مقرر» بوده است. تیمار ایران و غم آمریکا، واقعه هیاهو را به نفع خود نمی دانند و ورود به آن می تواند نه بخاطر هر دو سرزمین که برای همه منطقه و گیتی خسارت بار باشد. حتی برخلاف تخیل رایج، ابعاد مجادله احتمالی برای متحدان امریکا در منطقه نیز می تواند آنقدر زیان وعده باشد که احتمالاً آنها نیز از هم اینک مشورت هایی را برای کنترل بحران آغاز کرده باشند. نه جنگ و خیر قرار
پیش بینی پاسخ ایران به حمله تروریستی آمریکا زیاد سخت است. نه دعوا گزینه خوبی است و نه صبر، می تواند آتش فشان خشم ایرانیان را مرهمی باشد. شاید پاسخ ایران از این دو حال، خارج باشد. شاید قسمت قسمت کردن های مقاومت تو کشورهای منطقه بوسیله نیابت از ایران، تلافی رهبر معنوی خویشتن را از آمریکا بگیرند. شاید بی آرامی سردار سلیمانی باز برای ایران جان فشانی کند و خون او، گشایش های ارشد رطوبت برای ایران ایجاد یواش. هیچ چیز تو دادرسی غیرممکن محو.
ترور سردار سلیمانی، گذر از همه خط قرمزهای ایران است. مقام های جمهوری اسلامی بارها تاکیده کرده اند که درون برابر حمله سکوت نکرده و پاسخ هر سیلی را با ضربت خواهند داد. پاسخ وظیفه شناس به اقدام امریکا برای ایران گنجایش حیثیتی داشته و خجالت در طبق این حمله تروریستی، این پیام را به دیگران می دهد که ایران در درگیری با دشمنان مشت پایین را داشته و آمریکا و متحدان منطقه آیش را برای تکرار چنین حملاتی جری تر خواهد کرد. وضعیت آمریکا نیز به گونه ای است که از هرگونه درگیری کامل عیار پرهیز داشته و این می تواند اطمینان خاطری نسبی بخاطر ایران باشد که پاسخ مقطعی قطعی به آمریکا لزوماً به تلاطم گسترده نمی انجامد. از طرف دیگر تحریمها بطوری اوضاع را بخاطر ایران پر اب کرده که ممکن است یک درگیری کنترل شده سپاهی داخل منطقه، گشایشی برای کشور در برداشته باشد.
تا اینکه اگر ایران همچنین نخواهد درون کوتاه مدت پاسخ قاطعی به آمریکا بدهد متحدان ایران در عراق، یمن و لبنان که بشدت تحت تأثیر سپهبد سلیمانی بوده اند در حمله بوسیله منافع آمریکا تو منطقه تردید نخواهند کرد؛ اقدامی که مقدور است کنار گام درگیری ها بیفزاید و ناخواسته، اول جنگی تمام عیار باشد. چرا صبر؟
تو حالی که اغلب تحلیلگران بین المللی از همان ساعات اولیه، کینه توزی ایران و سانحه اغتشاش داخل منطقه را گریزناپذیر فرض کرده اند، ممکن است پاسخ ایران، داخل کوتاه مدت امتداد همان استراحت استراتژیکی باشد که در سوریه در پیش گرفته است. داخل سالهای اخیر و به رغم کود مسئولان برای قبض انتقام شهادت سرداران سپاه توسط اسرائیل در سوریه، ولی به دلیل مصلحت های بزرگ تری، دادرسی ایران در مقابل حملات مکرر رژیم صهیونیستی به پایگاههایش در سوریه، قرار و خموشی تا «فرارسیدن موعد مقرر» بوده است. تیمار ایران و غم آمریکا، واقعه هیاهو را به نفع خود نمی دانند و ورود به آن می تواند نه بخاطر هر دو سرزمین که برای همه منطقه و گیتی خسارت بار باشد. حتی برخلاف تخیل رایج، ابعاد مجادله احتمالی برای متحدان امریکا در منطقه نیز می تواند آنقدر زیان وعده باشد که احتمالاً آنها نیز از هم اینک مشورت هایی را برای کنترل بحران آغاز کرده باشند. نه جنگ و خیر قرار
پیش بینی پاسخ ایران به حمله تروریستی آمریکا زیاد سخت است. نه دعوا گزینه خوبی است و نه صبر، می تواند آتش فشان خشم ایرانیان را مرهمی باشد. شاید پاسخ ایران از این دو حال، خارج باشد. شاید قسمت قسمت کردن های مقاومت تو کشورهای منطقه بوسیله نیابت از ایران، تلافی رهبر معنوی خویشتن را از آمریکا بگیرند. شاید بی آرامی سردار سلیمانی باز برای ایران جان فشانی کند و خون او، گشایش های ارشد رطوبت برای ایران ایجاد یواش. هیچ چیز تو دادرسی غیرممکن محو.